Süâl: el-Fıkhü’l-İslâmî’de, şerîat-ı Muhammediyye ile idâre edilmek veyâhūd edilmemek illetiyle vücûd bulan dâr/ülke tefrîki dolayısıyle sūret-i kat’iyyede zinâ’ etmenin, şarâb içmenin ve domuz eti yemenin halâl olmamalarına rağmen;
1- Fâiz akdinin/muâmelesinin yapıldığı mahallin dâru’l-harb hudûdları dâhilinde olması.
2- Fâiz akdi/muâmelesi yapan müslimin, dâru’l-harbe, dâru’l-harb reîsinin izniyle/pasaport-vize ile girmiş olması veyâhūd dâru’l-harb tebeâsından olması.
3- Müslimin fâiz akdi/muâmelesi yapdığı kimsenin harbî olması.
4- Müslimin harbî ile yapdığı fâiz akdinin/muâmelesinin her hangi bir cebir, aldatma, yalan, hîle olmaksızın tamâmen harbînin rızâ’sıyle tehakkuk etmesi.
5- Müslimin harbî ile yapdığı fâiz akdinden/muâmelesinden mutlak kârlı çıkması.
Şekillerindeki şartlara istinâd edilerek elde edilen emvâlin halâl olmalarının esbâb-ı mûcibesi nedir?
Cevâb: Şâri’ Teâlâ hazretleri -Azze ve celle- asıl îtibâriyle sūret-i kat’iyyede emvâli halâl; zinâ’ etmeği, şarâb içmeği ve domuz eti yemeği ise harâm kılmışdır!
